تأثیر شناخت درمانی هستی‌نگر بر تحریفات شناختی زنان مبتلا به ویروس نقص سیستم ایمنی: مطالعه مورد منفرد

مقدمه: تحریفات شناختی در بیماران مبتلا به HIV/AIDS موجب بروز عوارض متعددی برای آن‌ها و سیستم درمانی‌شان شده است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی شناخت درمانی هستی نگر بر کاهش تحریفات شناختی زنان مبتلا به ویروس نقص ایمنی بود. روش کار: در این پژوهش از طرح تک آزمودنی از نوع چند خط پایه‌ای استفاده شده است. نمونه این پژوهش 3 نفر از زنان مبتلا به ویروس نقص سیستم ایمنی انسان مراجعه کننده به مرکز درمانی شهید سبزه پرور کرج در بازه زمانی آذر 1392 الی اردیبهشت 1393 بودند، و هر فرد به طور جداگانه در 10 جلسه (90 دقیقه‌ای) تحت شناخت درمانی هستی نگر قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه تحریفات شناختی (حسن زاده و سالار، 1389) بود که طی 7 بار (2 بار خط پایه، 3 بار مداخله، 2 بار پیگیری) مورد سنجش قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل چشمی و شاخص‌های تغییرات روند، شیب، اندازه اثر و شاخص کوهن و بازبینی فراز و فرود نمودارها استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج حاکی از افزایش قابل‌توجه نمرات تحریفات شناختی نسبت به خط پایه بوده و بیش‌ترین میزان افزایش در جلسه پایانی درمان مشاهده شد. نمرات مربوط به دو سنجش پیگیری نسبت به نتایج جلسه آخر درمان کاهش داشته، اما نسبت به خط پایه همچنان افزایش چشمگیری را نشان داده است. افزایش نمرات تحریفات شناختی نشان‌دهنده تفکر مثبت در بیماران است. نتیجه گیری: شناخت درمانی هستی نگر باعث کاهش تحریفات شناختی بیماران مبتلا به ویروس نقص سیستم ایمنی گردید، در نتیجه استفاده از این روش مداخله می‌تواند در کاهش برخی آلام روان شناختی این گروه از بیماران مؤثر باشد.